प्रेमातील विरह

प्रेमातील विरह

सख्या रे डोळे करती तुला इशारा
आठवणीच्या साठवणीचा सहारा

पहिला स्पर्श तुझा मनास  होता
तो आठवता अंगावर येई शहारा

सख्या आई- बा स सोडूनी आले
तुझ्या नावे माझा केला सातबारा

तुझ्या नावाचे लावले कुंकू तरीही
तुझा माझ्या वर कडेकोट पहारा

वेणीवरती माळे जाईजुई चमेली
करते सोळा शृंगार साज हा सारा

मलमली तारुण्याची चढता लाली
सख्या स्वर्गसुखाचा तूच की नजारा

प्रा सुरेखा कटारिया- चिंचवड, पुणे 33.

Popular posts from this blog

नाट्यछटा काय म्हणावं या मोठ्यांना...!

आजचे चिंतन आभाळा एवढं मन

भगवान महावीरांच्या मार्गाने गेल्या उज्वल भविष्य डॉक्टर श्वेता राठोड